چگونگی ورزش بانوان در خانه

سیدجلال عسکری*
زنان و مادران، محورهای اصلی هر خانواده هستند. خانواده نیز زیربنای جامعه است. برای داشتن جامعه ای سالم باید خانواده ای سالم داشت. زنان ایرانی بزرگترین نقش را در ساختن جامعه سالم دارند. یکی از بهترین راههای تأمین سلامت، انجام تمرینات و حرکات صحیح و اصولی است.
فعالیتهای بدنی و رژیم غذایی مناسب می توانند در جلوگیری از زوال زودرس بدن مؤثر باشند طبق تحقیقات انجام شده توسط پژوهشگران متخصص بیولوژیکی اجرای تمرینات ورزشی می تواند انسان را 10 تا 15 سال جوان تر نشان دهد. انجام تمرینات ساده در خانه نه تنها وقت گیر نیست بلکه بدون هزینه و ابزار، کاملاً قابل اجراست. تمرینات ورزشی ساده باعث شادابی و نشاط و سلامت شما خواهد شد. این شور و نشاط بدون شک در محیط خانواده تأثیر مثبتی بر روابط دیگر اعضا خواهد گذاشت و هیچ چیز زیباتر از سلامت جسمی و روحی و اجتماعی اعضای خانواده نیست.
* چند توصیه برای شروع ورزش در خانه
مهمترین مسئله جهت شروع ورزش و انجام مرتب تمرینات، آمادگی روحی و روانی است. با توجه به فوایدی که ورزش دارد تصمیم بگیرید و به انجام تمرینات مرتب اقدام کنید.
- قبل از شروع تمرینات و جهت اطمینان از سلامت قلبی و عروقی خود با پزشک مشورت کنید.
- تمرینات ورزشی را به آرامی و با احتیاط انجام دهید و به مرور که قویتر شدید بر سرعت اجرای حرکات ورزشی بیفزایید.
- در حرکاتی که ضربان قلب بالا می رود، به محض احساس تنگی نفس و خستگی از شدت آن کم کنید.
- اگر وزن شما زیاد است از اجرای حرکات تند و مشکل پرهیز نمایید.
- توصیه می شود که هفته ای سه روز و در یک زمان معین از شبانه روز که بهترین ساعت اوقات فراغت شماست به تمرینات ورزشی بپردازید.
- مراقب باشید حداقل 2 ساعت از صرف غذا گذشته باشد و بعد به ورزش بپردازید.
- در هفته های اول 10 تا 15 دقیقه ورزش کنید. پس از 4 تا 8 هفته می توانید حرکات ورزشی را به
 30 تا 40 دقیقه در روز برسانید.
- قبل از شروع انجام حرکات، بدن خود را با راه رفتن گرم کنید.
به این ترتیب است که شما هم می توانید همانند سایر ورزشکاران، سالم، قوی و شاداب باشید.
* پیاده روی کنید تا بتوانید بدوید
اگر در هر کاری  گام اول را برداریم می توانیم به گامهای بعدی برسیم. اگر می خواهیم ورزش کنیم باید از جایی شروع کنیم. خیلی ها ورزش را دوست دارند و رویدادهای ورزشی را دنبال می کنند اما خودشان حال و حوصله ورزش کردن را ندارند.
چه بسیارند میانسالانی که اصلاً ورزش نمی کنند و حتی پیاده روی برای آنها دشوار است. اینها یا مرتب وزنشان اضافه می شود یا اینکه دچار انواع نارسایی های جسمی شده و بدنشان مستعد بیماریهای گوناگون می شود.
شما با هر سن حتی اگر سالها ورزش و حرکت نکرده باشید، می توانید ورزش را با پیاده روی شروع کنید و بعد مراحل دشوار را ادامه دهید.
* نکات مهم قبل از شروع ورزش
ورزش برای هر سنی و هر فردی لازم و بلکه ضروری است و هرگز نباید از ورزش و نرمش غافل شد. ولی به شرایطی که اصول و احتیاط های لازم برای ورزش و نرمش در هر سنی و موقعیتی رعایت شود، تا از تأثیرات مثبت آن به نحو مطلوب بتوان بهره مند شد. اگر نکات مهم زیرا را قبل از شروع ورزش رعایت کنید مطمئن باشید خیلی زود تأثیرات مطلوب ورزش را بر روی جسم و روح خود مشاهده و لمس خواهید نمود و از عوارض منفی ناشی از ورزش بدون رویه به دور خواهید ماند.
پس این 10 نکته مهم را به خاطر بسپارید.
1 - برخلاف توصیه های پزشک و مربی مربوطه ورزش نکنید.
2 - پس از مدتی دوری از ورزش، فشار بیش از حد به بدن خود وارد نسازید.
3 - به خاطر فرار از چاقی مفرط و لاغر شدن، بیش از حد معمول ورزش نکنید و به خودتان فشار وارد نسازید.
4 - سعی کنید در روز ورزش کنید و شب ها را استراحت کنید.
5 - ابتدا بدن خود را گرم کنید و بعد به ورزش سنگین و مورد نظر خود بپردازید.
6 - غذای خوب و پرکالری بخورید تا انرژی لازم برای ورزش داشته باشید.
7 - برای هر ورزش از تجهیزات مناسب آن ورزش بهره بگیرید.
8 - از لباس نرم و راحت و مناسب برای آن ورزش خاص استفاده کنید.
9 - نوشیدن کمی آب در حین ورزش لازم است. تشنگی را بر خود تحمیل نکنید. آب برای بدن بسیار مفید و حیاتی است.
10 - سعی کنید در محل و مکانی ورزش کنید که از هر جهت مناسب آن ورزش خاص باشد.

* کارشناس ارشد تربیت بدنی

 

سفر تعطیلات
ح - اشراقی
- آخه پروین جون، خودت می دونی که سفر با هواپیما کلی خرج داره، منِ گردن شکسته چه جوری پولشو جور کنم؟
- حالا یه بار خواستی ما رو ببری سفر، اینم مثل زندگیمون که هر چی میخوام تو هی میگی ندارم آخه نداشتن تو کی تموم میشه ساسان جون؟
- آخه ما زیر خط فقریم، ما رو چه به زندگی کردن؟! همان زنده مانی که می کنیم بسه، تازه باید خدا رو کلی شکر کنیم که تصمیمش رو گرفتیم، والله خیلی ها حتی نمی تونن آرزوی سفر رو بکنن. بابا جان توی این روزگار مگر شوخیه سفر.
- باشه، هر چی  تو بگی قبول، می ترسم اگه یه کم دیگه بگم آرزو به دل بمونم.
   - خب حالا شد حرف حسابی پروین جان. میگم چه طوره با اتوبوس بریم، هان؟
- مگه یک ساعت، دو ساعته که با اتوبوس بریم؟ می دونی از اینجا تا کیش چند ساعت راهه؟ می خوای جون به سرمون کنی.
- آخه خودت می دونی که ما...
- نمی خواد بگی. از بس گفتی می دونم، ولی قربونت برم ما می خوایم بریم سفر، خودکشی که نمی خوایم بکنیم، می خوایم؟
- خودکشی کدومه، تازه مگه زندگی ما چه رنگ و لعابی داره که سر و دست براش بشکنیم؟ اگه اتفاقی افتاد تازه می ریم یه جای بهتر، مسلماً از اینجا بهتره من می دونم.
    - مگه تو رفتی که بدونی؟
- می دونم هر جاz بهتر از این جا و این زندگی ما است راست نمی گم؟
- برا آدمی مثل من که گیر تو افتادم آره. جون به لب می کنی آدم رو. می گم ساسان جون نمیشه با قطار بریم؟
- داغ دلم رو تازه نکن. قطار رؤیای همه شبهای منه. عاشق صدای قطارم، ولی قطارهای امروزی هم دست کمی از هواپیما نداره. دلم به قطار خوش بود که اون هم شده یک آرزو.
- این جوری که معلومه کم کم داره پای اتوبوس و سفر هم می لنگه. باشه همون اتوبوس خوبه جهنم بذار واریس و هزار کوفت و زهر مار دیگه بگیریم.
* * *
- میگم ترمینال خیلی شلوغه، حواست به اون کیف باشه.
- حواسم هست توی این کیف کوچیکه زیر بغلم گذاشته ام ایناهاش.
- کور که نیستم، میگم حواست باشه قاپ نزنن. بعد عمری می خوایم بریم سفر ها،
مواظب باش.
- خاطر جمع حواسم ششدانگ به کیفه.
- میگم اتوبوس ساعت چند حرکت می کنه. باید بریم بندرعباس، نه؟ بعد از اون جا
 بریم، درسته؟
- آره پروین جون نیم ساعت دیگه حرکت می کنه. من برم یه سؤال بکنم ببینم کجا سوار می کنه و بیام.
- باشه برو، ولی مواظب باش.
* * *
- آقا ببخشید! اتوبوس بندرعباس... آی دزد، آی برد، آی دزد، دار و ندارم رو برد، بگیریدش.
- ایستادی فقط داد می زنی و مردم رو دور خودت جمع کردی؟ چرا نرفتی دنبالش بی عرضه.
- باور می کنی نفهمیدم از کدوم طرف رفت؟ یهو قاپ زد، هر چی هم داد و فریاد کردم کسی نرفت دنبالش.
- حالا یه کاری بکن، به پلیسی، مأموری، چیزی خبر بده. همین جوری اینجا ماتم نگیر.
- به کی بگم؟ کجا برم؟ راست میگی. خوبه برم پیش پلیس شاید پیداش کرد.
* * *
- خوب بود آقا؟ همچین زدم که خودتم نفهمیدی. قلق کار دستمه، خوب بود جون من؟
- خیلی خب، اینم پولت، بگیر و برو.
- چقده آقا؟ دو هزار تومن! این که ضرره. قرارمون خیلی بیشتر از این بود. اینهمه دویدم انرژی صرف کردم، نمی صرفه جون شما، آقا کمه.
- دروغ نگو پسر، کجا دویدی! اگر قرار بود مردم دنبالت کنن که گرفته بودنت، تازه اینم زیادته!
- آقا اگه اصلاً پولت رو نمی دادم چی؟! یه چیزی بذار روش.
- خودتم می دونی که نمی تونستی، همه پرونده و زندگیت زیر دست منه و نمی تونی
 از دستم در بری من جایی نمی خوابم که آب زیرم بره.
- تو دیگه کی هستی بابا! ما رو باش مث اینکه باهاس برم. اگه نه کار دستم میدی.
                                     * * *
- ساسان جون عمر چقدر زود می گذره، از ماجرای سفرمون دو هفته می گذره. انگار همین دیروز بود.
- پروین جون! تو کیف پولم رو ندیدی؟ نمی دونم کجاست؟ هر چی می گردم پیداش نمی کنم. تو ندیدی؟
- نه من ندیدمش، مگه گم کردی؟ چقدر پول توش بود؟
- هر چی می گردم نیست، انگار آب شده و رفته تو زمین.
- تو که هیچ وقت پولت رو از خودت جدا نمی کنی. شاید انداختی، یا شاید دزد زده؟
    - عزیزم اداره ام دیر شده، باید برم، توی خونه رو بگرد ببین جایی نیست. شاید گوشه و کناری افتاده باشه. گر چه همه جا رو گشتم، خیلی دیرم شده باید برم. چیه، چرا می خندی، پول گم کردن هم خنده داره؟
- نه اما به این می خندم که تو همیشه می گی ندارم، اما حالا می گی گم کردم، نداشته را چطور گم کردی؟
- حالا وقت این حرفها نیست پروین جون بگرد.
* * *
بفرمایین خانم؟
- می خوام یه حساب به نام خودم باز کنم.
- شناسنامه تون لطفاً، این فرم رو هم پر کنین، چقدر به حساب می ذارین؟
- نمی دونم، بذارین بشمرم.